Pracownia Opowieści o Sąsiadach obejrzała film „Dzwony z głębin” Wernera Herzoga

W czwartek 22 lutego, grupa spotkała się w Białej Synagodze, by na dużym ekranie wspólnie zobaczyć „Dzwony z głębin”, dzieło Wernera Herzoga z 1993 roku . Projekcję rozpoczęło wprowadzenie Bożeny Szroeder, która opowiadała o biografii reżysera, wędrówce, którą właściwie od samego początku i wciąż na nowo stawało się jego życie, a także o niezwykłym spojrzeniu Herzoga, pozwalającym mu na filmową dokumentację rzeczywistości, z zachowaniem jej magii i tajemnicy. ,,Dzwony z głębin” jako dopowiedzenie gościny w molennie, w pobliskich Gabowych Grądach, to obraz świętego czasu, codzienności pochylonej w oczekiwaniu na przyjście nowego świata i zbawienia, które otoczy wspólnotę. W obrazie Herzoga te wspólnoty, małe i odosobnione oraz czasy, o przeróżnych głębokościach i rytmach, mnożą się, rosną wzajemnie na sobie, dzieląc ducha i coś, co dla Europejczyków oglądających dzisiaj film, można by nazwać szaleństwem. Ale co chyba najcenniejsze w tej opowieści, ,,Dzwony z głębin” na wszystko znajdują przestrzeń, każdemu dają głos, zawieszając sądy o tym, co jest prawdą i wiarą, a co zmyśleniem czy szarlataństwem. Myśląc o sąsiedzkich religiach i tradycjach, ze spojrzeniem Herzoga w głowie, zaczyna dostrzegać się w otaczających nas światach więcej tajemnicy i głębokości, a obserwując i ucząc się ich, wiara przychodzi, po prostu jako forma szacunku czy uniwersalnej ciekawości.