Krzysztof Czyżewski „Praktykowanie Utopii”.

JEST ROK 2024. Zaczyna brakować ci światła. Cień Lewiatana spowija coraz dalsze ostoje natury i człowieka. Potrzebujesz Utopii. Nie fatamorgany na przemieniającej się w pustynię Ziemi, lecz świetlistej wizji mozaiki, w której wszystkie szkiełka rozbitej rzeczywistości układają się na nowo w całość, gdzie dobro i zło są na swoim miejscu, a każde istnienie ma sens i na równi z innymi podtrzymuje kopułę wszechświata. Nie zatrzymasz tej wizji dla siebie. Nie udowodnisz jej realności. Epifaniczna i przepastnie odległa od realiów życia, jakie znasz, zdawać ci się będzie nierzeczywistą. Osaczą cię podszepty niedowiarków i szyderców. Nie lękaj się ich. Nie daj sobie odebrać wizji, którą zasiała w tobie wyobraźnia moralna. Choćby była niedosiężna i przerastająca ciebie, na twojej ścieżce pozostawia poświatę. Uchwyć się jej, idź. Nie możesz dosięgnąć Utopii, ale możesz zbudować most ku niej. Musisz jedynie dochować wierności wizji i wytężyć uwagę, by nie zgubić tropu pozostawionego ci przez posłańca odważnych myśli. Podobnie będzie wymykać się ci prawda, ale możesz zbudować most między dobrem a prawdą, między czynieniem a myślą. Tak przynajmniej doradziłby ci Leonidas Donskis.

CAŁOŚĆ TEKSTU