Tryptyk Bośniacki

W 2004 roku minęło 10 lat od masakry w Srebrenicy, która stała się symbolem tragedii rozpadu byłej Jugosławii. Latem 2004 roku odbudowany został Stary Most w Mostarze, którego zburzenie stało się symbolem upadku idei wielokulturowości, stanowiącej jeden z filarów dziedzictwa europejskiego. Przywykliśmy w Europie uważać, że dramat Bośni - kraju ludzi różnych religii i narodowości, który u progu XXI wieku poniósł klęskę w walce z nacjonalizmem i fundamentalizmem – wydarzył się na peryferiach naszego świata, daleko od spraw, którymi sami żyjemy. Szybko zapomnieliśmy o oblężeniu Sarajewa przez fanatycznych zwolenników segregacji narodowej i czystek etnicznych, wobec których przez trzy długie lata pozostawaliśmy bierni i bezsilni. Dzisiaj, w obliczu narastającej w każdym zakątku Europy nowej fali nacjonalizmów, separatyzmów, ksenofobii i religijnego fundamentalizmu, najwyższy czas przewartościować nasze dotychczasowe sądy. Pora powrócić do Bośni, by znaleźć się u źródeł kryzysu europejskiego, który dzisiaj zatacza coraz szersze kręgi.

Tryptyk bośniacki to projekt kulturowy, który poprzez twórczą praktykę artystyczną oraz refleksję starał się powrócić do Bośni jako do istotnego doświadczenia w wymiarze europejskim, a przede wszystkim usiłuje znaleźć drogi wyjścia z kryzysu, nakreślając nową mapę praktyk i idei w obliczu wyzwań przed jakimi stoi współczesna, wielokulturowa Europa.

Na tryptyk składały się działania w trzech dziedzinach kulturowego dziedzictwa: pracy artystycznej i edukacyjnej z dziećmi, literatury i refleksji humanistycznej. Do każdej z tych dziedzin przypisane zostały tematy: Stary Most - Pokolenie Bośni - Nowa Agora. Każde z tych działań było realizowane w odrębnej, jemu tylko przypisanej formie: pracownia teatru - kawiarnia literacka - sympozjon.

Wreszcie każde z nich toczyło się w innym, starannie dobranym miejscu w Bośni, której symbolika i realia związane są z tematem: Mostar - Sarajewo - Ilidża.

Praca z młodzieżą i dziećmi toczyła się w pracowniach warsztatowych: słowa, opowieści, księgi, ceramicznej, kamieniarskiej, kowalskiej, teatru, pieśni, multimediów i dźwięku.

Projekt realizowany był przy wsparciu finansowym Komisji Europejskiej