„Krajobraz Naszej Pamięci”
to projekt artystyczny stworzony przez Gabrielę Bulisovą i Marka Isaaca, stypendystów Fulbrighta w Polsce (2022-2023). Ich wspólna praca dotyczy zagadnienia „rozproszonej Zagłady” (dispersed Holocaust) zwanej również „Holokaustem przez kule” (Holocaust by Bullets) i polega na upamiętnianiu osób, które zostały zabite nie w obozach koncentracyjnych, lecz w swoich rodzinnych miejscowościach lub w ich pobliżu.
Portrety ofiar rozproszonej Zagłady
Prace artystów sięgają do krajobrazu Holokaustu, aby lepiej zrozumieć, upamiętnić i przetworzyć wydarzenia z okresu II wojny światowej. Trzon projektu stanowią portrety osób zamordowanych podczas rozproszonej Zagłady. Artyści stworzyli obrazy korzystając z dawnej techniki fotograficznej – anthotypii, w której zdjęcia wywoływane są za pomocą materiałów naturalnych. Do wykonania emulsji światłoczułej wykorzystali zebrane własnoręcznie rośliny i kwiaty rosnące na terenach masowych grobów. Następnie wystawiali obrazy na słońce, oddając pełen czułości hołd straconemu życiu.
Drzewa - świadkowie
Aby upamiętnić ofiary o nieznanych imionach, których fotografie nie zachowały się, artyści użyli analogowego aparatu fotograficznego z okresu II wojny światowej. Stworzyli kolaże – portrety „drzew-świadków”, czyli drzew, które rosły na tych terenach w czasie masowych mordów. Stworzyli również „lumen prints” z ziemi zebranej z tych miejsc oraz „watergrams” z wody z rzek, do których wyrzucano prochy ofiar. Prace łączy prawdopodobieństwo obecności śladów ofiar – w przestrzeni i w obrazach na poziomie molekularnym.
Gabriela Bulisova i Mark Isaac to artyści multimedialni, których prace oscylują pomiędzy sztuką piękną a praktyką dokumentalną. W swoich prezentacjach posługują się fotografią, wideo, tekstami i muzyką koncentrując się na kwestiach społecznych, takich jak pamięć, pojednanie i ochrona środowiska. Stypendium Fundacji Fulbrighta zaowocowało stworzeniem w Polsce projektu artystycznego skupiającego się na upamiętnianiu osób zaginionych w„rozproszonym Holokauście”, podczas którego ludzie byli mordowani w swoich rodzinnych miastach lub w ich pobliżu. Projekt pt. „Krajobraz naszej pamięci” wykorzystuje różnorodne techniki dawne i nowe, a wszystkie są powiązane z krajobrazem, w którym wydarzyła się ta tragedia. W ten sposób projekt rozpoczyna eksplorację „ekologicznej historii Holokaustu” i związku między ludobójstwem a ekobójstwem.
W latach 2021-2022 pracowali w Czechach i na Cyprze nad projektem „Drzewo dla lasu” skupiając się na roli drzew w kryzysie klimatycznym. W latach 2018-19 wyprodukowali The Second Fire, (m.in. multimedialna eksploracja zagrożeń środowiskowych jeziora Bajkał na Syberii). W latach 2017-18 pracowali na południu Ukrainy nad filmem dokumentalnym „Boża rzeka”, dotyczącym walki z zagrożeniami środowiskowymi południowego Bugu. Są autorami „Amoris Monumentum”- projektu, który koncentruje się na miłości, stracie i pamięci, prezentując wyblakłe, zniszczone fotografie znalezione na cmentarzach europejskich i syberyjskich. Ich prace były wystawiane w Kanadzie, na Cyprze, w Finlandii, Wielkiej Brytanii, Syberii, Słowacji, Korei Południowej, Stanach Zjednoczonych i Ukrainie.
Wystawa będzie dostępna do jesieni 2024.
