W zebranych kroplach wody ze stawu widzieliśmy poruszające się rozwielitki…niektóre z nich, na dobrą sprawę, można zobaczyć i bez pomocy szkieł powiększających, tylko wtedy wyglądają one jak ziarenko i nie widać tych śmiesznych „dziergających” nóżek. Ciekawe i śmieszne jest także to że rozwielitki wiosną mają okrągłą głowę, a jesienią wydłużoną. Nie mówiąc nawet o tym ze rozmnażanie często dzieje się bez udziału samca.
Widzieliśmy też cyklopa! Słowo daje. To bardzo popularny skorupiak wodny, szybko pływa, zbudowany jest trochę jak torpeda. Jego polska nazwa to Oczlik. Nazwa Cyklop pochodzi od faktu że mają tylko jedno, duże oko. Ma tylko jedno oko, a serca wcale nie ma.
„Rozwielitka, dafnia (Daphnia sp.) to rodzaj stawonogów z rzędu wioślarek, do którego zaliczamy około 25 gatunków. Występuje 5 par odnóży, z których dwie pierwsze pary są większe i mają odmienną budowę. Z tyłu widoczna jest igiełka ogonowa. Głowa jest połączona płynnie z tułowiem”
"Oczlik (Cyclops) – rodzaj skorupiaków z rodziny Cyclopidae.
Nazwa ich pochodzi od mitycznego Cyklopa, ponieważ posiadają one jedno duże oko. Ciało długości od 0,5 do 5 mm składa się z głowotułowia i segmentowanego odwłoka. Na głowie posiada oko naupliusowe i 2 pary czułków 8-17 członowe, które są narządem ruchu. Poruszają się skokowo poprzez uderzenia czułków, nie posiadają serca. Na tułowiu występuje 5 par dwu gałęziastych odnóży zakończonych szczecinkami. Odwłok kończy się widełkami. Samice noszą dwa pakiety jaj umieszczone w symetrycznie położonych workach. Oczliki występują w dużych ilościach w planktonie, są pokarmem dla ryb (głównie narybku). Preferują wody stojące, płycizny przy brzegach rzek, zarośnięte zbiorniki wodne, można je licznie spotkać nawet w długo niewysychających kałużach, mogą przetrwać suszę co sprzyja dużym możliwościom rozprzestrzeniania.
Większa część oczlików są to formy żyjące wolno, ale pojedyncze gatunki są półpasożytami lub pasożytami np. ergazyloza. Żywią się resztkami roślin, mniejszymi organizmami, oraz padliną, bywa że ich pokarmem jest tkanka przyranna na ciałach większych zwierząt.
Występuje w planktonie pod samą powierzchnią wody. W polskich wodach słodkich powszechnie występują Cyclops strenuus i Cyclops abyssorum.
W akwarystyce wykorzystywane jako pokarm dla ryb (żywe lub mrożone)."
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
