W parku krasnogrudzkim jest stary jesion ,który kiedyś był domem dzięcioła. Świadczy o tym dziupla wykłuta wysoko w murszejącym pniu. Teraz dziupla jest zamieszkana przez kowalika. Za pomocą lornetek obserwowaliśmy wyższe „piętra” jesionów, żeby się dowiedzieć co dzieje się „na wysokościach”. Niektóre dziuple powstały w sposób naturalny, po odłamaniu się gałęzi. Takie też widzieliśmy. Już na obrzeżach parku zauważyliśmy stary pień jesiona, już całkowicie pozbawiony kory. Dowiedzieliśmy się że to jest skutkiem działania owada, najprawdopodobniej jeśniaka czarnego, który wgryza się pod kore jesiona i tworzy tam całe chodniki i korytarze. W przypadku, gdy zasiedlone drzewo zostanie „wykryte" przez dzięcioły następuje widoczne na załączonych zdjęciach korowanie drzewa. Ptaki, głównie dzięcioł duży odbija mocnym dziobem kawałki kory aby dostać się do chrząszczy oraz larw. Jesion z odłupaną charakterystycznie korą jest widoczny z daleka. Dowiedzieliśmy się ze powodów zamierania jesionów jest więcej i ze zjawisko te dotyczy całej Europy.
Drugą część zajęć poświęciliśmy dzięciołowi, jednemu z mieszkańców jesiona. Dzieci, podzielone na dwie grupy, z pomocą książek, tekstów i obrazów dzięciołów, samodzielnie wyszukiwały wiadomości o tych ptakach. Następnie zebrane informacje przedstawiły graficznie na dużej planszy i używając wyobraźni stworzyły krótkie opowieści o poszczególnych cechach lub zwyczajach dzięciołów.
Grupy podzieliły się z kolegami owocami swojej pracy w formie krótkiej prezentacji.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego.
