KOLĘDOWANIE
Kolędowanie jest nadal ważną tradycją na Podlasiu, we wschodniej części Polski. W tygodniach przed i po Bożym Narodzeniu grupy młodych ludzi zbierają się i śpiewają tradycyjne pieśni świąteczne. Chodzą i występują po dzielnicach, wioskach i wchodzą do domów ludzi, aby przybliżyć im święta Bożego Narodzenia. Mieszkańcy zapraszają kolędników, aby śpiewali dla nich i ich bliskich. Gospodarze w zamian oferują im miejsce przy stole, gdzie mogą cieszyć się jedzeniem i napojami.
Kolędowanie na Podlasiu w ostatnich latach przyciągało coraz mniej uczestników. Tradycja stawała się coraz mniej powszechna, a grupy kolędników coraz mniejsze. Podobnie śpiewano tylko skrócone wersje piosenek. A3Teatr wskrzesza tradycję, nadając jej magiczny akcent poprzez dwanaście postaci wyjętych z bajek. Wykonawcy przebrani są za Anioły, Śmierć, Diabła i Bociana, Babuszkę i Dziada, Wilka i Niedźwiedzia, Kozę i Żyda. Ożywiają ten mariaż sztuki współczesnej i lokalnej tradycji. W tym roku zespół kolędujący będzie liczył około 30 śpiewających wolontariuszy i muzyków różnych narodowości.
Projekt ten jest efektem współpracy Hajnówki Centralnej Stacja Kultury, Teatru A3 i Europejskiego Korpusu Solidarności. Dzięki tej współpracy wolontariusze pochodzący z różnych krajów dodają swoje własne akcenty do projektu. Wykonywane obecnie piosenki są śpiewane nie tylko w języku polskim, ukraińskim czy białoruskim, ale także w wielu innych językach. Wraz z przybyciem nowych wolontariuszy każdego roku, tradycyjne pieśni z całego świata dodawane są do repertuaru. Wzbogaca to doświadczenie publiczności i budzi jej ciekawość. Mieszkańcy Hajnówki są zaintrygowani nieznanymi utworami, tradycjami i językami, które służą jako środek do wspierania otwartości pomiędzy ludźmi. Projekt ma na celu rozszerzenie tej więzi poprzez rozwój na większą skalę, poza granicami Polski.
Kostiumy są integralną częścią przedstawienia, pomagają podkreślić mistyczną atmosferę kolęd. Zostały zaprojektowane i wykonane przez Elenę Stupę i zespół wolontariuszy. Użyto w tym celu lokalnego rękodzieła i ponownie wykorzystanych materiałów, takich jak futra, kurtki zimowe lub stare pościele. Tkaniny użyte do stworzenia ubrań i butów zostały zakupione lub podarowane przez mieszkańców Podlasia. Większość z tych podarowanych przedmiotów otrzymała drugie życie, udowadniając swoją wartość wbrew wszelkim przeciwnościom. Ta kolorowa mozaika kostiumów tworzy idealną scenografię do tego spektaklu.
