Podróż, zdaniem pisarza, jest otwarciem się na inność, na innego człowieka. Podróżnik nie osądza, nie ocenia, choć czasem jest do tego zmuszony, ale obserwuje. Podróż pozwala na anonimowość, na uwolnienie się od tytułów, funkcji, które określają człowieka w życiu codziennym. Dzięki niej można także doświadczyć poczucia wspólnoty i braterstwa z innymi ludźmi.
Polskę określił Magris jako „Francję Europy Środkowej" ze względu na odmienność od pozostałych krajów słowiańskich, w których silna jest ideologia panslawizmu. Powiedział również, że obserwując twarze Polaków widzi w nich „radość i odwagę".
Po zakończonym spotkaniu Claudio Magris podpisywał książkę Podróż bez końca przy stoisku „Zeszytów Literackich"
Claudio Magris jest między innymi autorem takich książek jak:
* L'anello di Clarisse : grande stile e nichilismo nella letteratura moderna, Torino 1984.
* Danubio, 1986 (Dunaj, przeł. Joanna Ugniewska, Anna Osmólska-Mętrak, Warszawa 1999.
* Altro mare, Milano 1991 (Inne morze, przeł. Joanna Ugniewska, Warszawa 2004).
* Le voci, Genova 1995.
* Microcosmi, Milano 1997 (Mikrokosmosy, przeł. Joanna Ugniewska i Anna Osmólska-Mętrak, Warszawa 2002).
* L'infinito viaggiare, Milano 2005.
* Alla cieca, Milano 2005 (Na oślep; przeł. Joanna Ugniewska, Warszawa 2006).
wlochy-edy.pl