Wspomnienia Joanny Kulmowej sprawiły, że wszyscy przenieśli się na chwilę do różowego domku Kulmów, wspólnie przeżywali niezwykłe losy i śmierć kota Augusta oraz podwórkowe manewry. Tego wieczoru były i wzruszenia, i śmiech. J. Kulmowa powiedziała, że jest to książka o tym jak z mężem 35 lat mieszkała na wsi, do tego trochę fantazji, trochę blagi... Gdyby to było takie proste...
Spotkanie minęło jak z bicza strzelił. Niepowtarzalny klimat dało się wyczuć wręcz namacalnie. Na zakończenie przy lampce wina zebrani przenieśli się do foyer, gdzie podziwiali prace Janusza Stannego.
(eh)
Joanna Kulmowa Strumiańskie wędrowanie, Sejny 2004, Fundacja Pogranicze.