Żyjemy zanurzeni w strumieniu wydarzeń, z dnia na dzień, atakowani bieżącymi informacjami, które znikają równie szybko, jak się pojawiają. Dlatego tak silnie odczuwamy potrzebę zatrzymania, choćby na chwilę, które zmienia naszą perspektywę spojrzenia na siebie i świat nas otaczający, pozwala widzieć szerzej i dalej, mieć czas dla namysłu. Potrzebujemy opowieści dłuższej niż internetowe memy i ciekawszej niż oficjalne przemówienia. W tym celu warto czasem przekonać ludzi sztuki i wiedzy do rozmowy albo zapisania osobistej refleksji, rozwijającej przed nami historyczną bądź duchową mapę miejsca, które zamieszkujemy, i zapraszającej do podróży w głąb.
Książka "Podlaskie - pamięć, tożsamość, rozwój" powstała z inspiracji ważnego momentu historycznego - 500-lecia województwa podlaskiego. Jest zatem dopełnieniem rozmaitych uroczystości i wydarzeń o charakterze religijnym, kulturalnym czy politycznym, które w 2013 roku zorganizowano w całym regionie. Nie jest jednak udokumentowaniem tych wydarzeń, podobnie jak nie stanowi pokłosia konferencji naukowej czy innego przedsięwzięcia poprzedzającego jej wydanie. Jest dziełem całkowicie autonomicznym i każdy tekst w niej zamieszczony został napisany wyłącznie z myślą o niej.
Podlaskie jako region o granicach wyznaczonych administracyjnym zarządzeniem ma swoją pięćsetletnią historię, a jednocześnie w kształcie obecnym jest regionem młodym, przed którym stoi wyzwanie zintegrowania w nową całość prawdziwej mozaiki kulturowej. To właściwy moment, aby zapytać, skąd przychodzimy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. Tym pytaniom odpowiadają pojęcia pamięci, tożsamości i rozwoju, które na kartach tej książki pojawiają się w nieustannej korespondencji. Trudno bowiem tworzyć przyszłość bez świadomości tradycji, z której się wyrasta, a o jakości rozwoju decyduje w dużej mierze kultura pamiętania i siła tożsamości.
Autorami tej książki są pisarze, artyści, historycy i ekolodzy. Podlaskie widziane ich oczami dalekie jest od jednolitej wizji i formy narracji. Szkic historyczny i esej literacki spotykają się tu z rozmową, anegdotą, wspomnieniem czy poetycką impresją. Przenikają się w niej ze sobą różne tony - popularnonaukowy, nostalgiczny, prowokacyjny, krytyczny, wizjonerski czy humorystyczny. Dzięki temu ten niejednolity, chociaż odważnie sięgający po odcienie osobiste i kontrastowe portret regionu nie daje się zamknąć w standardowej postaci, lecz stara się pozostać wierny duchowi tej niepowtarzalnej, pogranicznej krainy.
O publikacji w mediach:
