O godne życie_Irena Veisaitė w rozmowie z Aurimasem Švedasem

Tę książkę, pomyślaną jako wywiad-rzeka, powinien znać każdy, kto interesuje się historią Litwy ostatnich kilkudziesięciu lat. Irena Veisaitė jest jednym z najświatlejszych ludzi w naszym kraju, jest uosobieniem tolerancji i zdrowego rozsądku. Najwięcej uwagi poświęca kulturze, zwłaszcza teatrowi, i opozycji kulturalnej w okresie sowieckim. Czyni to z wyjątkową roztropnością, unikając skrajności i pustosłowia, a przy tym wnikliwie rozpatruje także złożone kwestie filozoficzne.

Tomas Venclova

Profesor Irena Veisaitė podczas swoich wykładów o literaturach zachodnioeuropejskich dała nam, studentom, mocne fundamenty do zrozumienia myśli Zachodu. Teatr postrzega ona nie jako tanią rozrywkę, lecz jako sztukę wysoką i czyni starania, by na sceny litewskie trafiały ważne i głębokie dzieła. Jej tolerancja, szerokie horyzonty myślowe i szacunek dla praw człowieka w znacznym stopniu przyczyniły się do tego, by w Litwie homo sovieticus stał się homo europaeus.

Gintaras Varnas

Będąc w głębokim słowa tego rozumieniu człowiekiem pogranicza, Irena Veisaitė ze swojego życia czyni wielkie dzieło pedagogiki międzyludzkiego współistnienia. Z rozmowy-rzeki, jaką przeprowadził z nią Aurimas Švedas, wyłania się pasjonujący portret Nauczycielki - życia, pamięci, sztuki, wolności i empatii. Jest rzeczą niezwykłą, że hasło „Nigdy więcej!” po kataklizmie wojny i Zagłady, przez nią wcielane jest w życie pośród i razem z ludźmi, z którymi te doświadczenia przeżyła, z sąsiadami, w ojczystej Litwie; że nigdy nie odwróciła się od nich plecami, nie porzuciła swojego miejsca życia, nie stanęła po którejś ze stron konfliktu. Irena Veisaite zmienia świat od wewnątrz, odbudowując mosty tam, gdzie zostały zerwane, i z tymi, którzy je zrywali, wierna prawdzie, bezkompromisowa w przeciwstawianiu się złu, a jednocześnie solidarna z ludźmi, ich cierpieniem i wolą przemiany.

Krzysztof Czyżewski