Stawiano je zazwyczaj na rozstajach dróg, przy zagrodach, na początku, końcu lub w centrum wsi. Rozpowszechniły się zwłaszcza pod koniec XVIII w. Stawiano je w różnych intencjach: zapobieżenia chorobom, śmiertelności dzieci, bezpłodności, upamiętnienia ważnych rocznic. W okresie rządów carskich wydano zakaz stawiania krzyży z litewsko-języcznymi napisami. Podobnie było w okresie międzywojennym.
Krzyże na Sejneńszczyźnie
8 stycznia 2011 15:47
Na terenach pogranicza polsko-litewskiego spotyka się wiele krzyży i kapliczek przydrożnych.