W trakcie pracy nad przekładem tej powieści niemiecki tłumacz doznał zawału serca. Annie Góreckiej się udało, choć zapewne nie było jej łatwo. Czytelnikowi nie grożą tego typu niebezpieczeństwa, chociaż Dudni kamień, dudni nie jest lekturą łatwą i przyjemną, tak jak łatwy i przyjemny nie jest na przykład Dostojewski. Świat, w który wprowadza utwór Szilágyiego, choć są w nim i nasłonecznione stoki winnic, jest światem mrocznym. Skomplikowanym i trudnym, doświadczanym przez historyczne zawieruchy i naturalne kataklizmy, światem dumy i nędzy, ciężkiej pracy, prostych uczuć i ciemnych namiętności. Ten epicki fresk i psychologiczne studium, historiozoficzny esej i poemat zarazem, gdyby nie nazywał się tak, jak się nazywa, mógłby nosić tytuł Lament, jak siedmogrodzka miejscowość (w rzeczywistości Zilah), w której i wokół której w początkach XX wieku rozgrywa się akcja powieści, osnuta wokół miłości Ilki Szendy i Dénesa Göncziego, a miłość w tym świecie, zgodnie z logiką znaną z antycznych tragedii, prowadzi do zbrodni... (Bohdan Zadura)
Powieść jednego z najważniejszych współczesnych pisarzy węgierskich, zaliczanych do grupy pokolenia Forrás, które debiutowało w latach 60. publikując książki w serii pod tym samym tytułem. Akcja książki rozgrywa się w na pół baśniowej, górskiej krainie. Już same nazwy geograficzne: Lament, Cierpkusz, Głodowe Pole, Świetlista, Strzelista wskazują na metaforyczny charakter powieści. Historia głównej bohaterki jest uniwersalną opowieścią o ładzie świata i poszukiwaniach jednostki.
Dudni kamień, dudni należy nie tylko do wybitnych dzieł Węgrów z Siedmiogrodu, ale zajmuje poczesne miejsce w kręgu całej współczesnej literatury węgierskiej.
Recenzje:
Lament Siedmiogrodu, Edwin Bendyk, "Polityka - czytelnia"
Uwięzieni, Juliusz Kurkiewicz, "Tygodnik Powszechny"
Smutne kamienie Siedmiogrodu, Grzegorz Pyszczek, "Nowe książki"