W Wilnie spędził większość swego dotychczasowego życia. Prozaik (powieści pisze po rosyjsku), pisał także utwory dla dzieci, poeta, dramaturg (sztuki pisze w języku litewskim), tłumacz (z litewskiego na rosyjski). Za komuny czytał zabronione w ZSRR powieści w przekładach na polski - w tym celu nauczył się języka polskiego... z braku innych gazet na Trybunie Ludu. Pracował w Instytucie Języka Litewskiego i Literatury, Litewskiej Wytwórni Filmowej (jako dramaturg, 1962-72), przez wiele lat był prezesem Towarzystwa Żydów na Litwie, a także członkiem rady Sajudisu.
Debiutował zbiorem wierszy Labas rytas (Dzień dobry) (1955). Pierwszą powieścią była Patrzę w gwiazdy (1959). Po litewsku ukazał się zbiór karykatur, epigramów i parodii Linksma akim (Wesołym okiem) (1964).
W języku polskim wydano:
Świece na wietrze (1983)
Łzy i modlitwy głupców (1989)
Autor sagi Żydów zamieszkujących miasteczka dawnego Wielkiego Księstwa Litewskiego, wydawanej przez "Pogranicze":
Koziołek za dwa grosze (1994)
Nie odwracaj twarzy od śmierci (2001)
Park niepotrzebnych Żydów (2004)
W 1993 roku wyemigrował do Izraela, mieszka w Tel-Awiwie.
Więcej o Grigoriju Kanowiczu i jego pisarstwie.
Inne strony
Grigorij Kanowicz
8 grudnia 2010 15:01
Urodzony w 1929 r pod Kownem w żydowskiej rodzinie, ojciec był szewcem (zabraniał synowi uprawiania sztuki pisarskiej: "pisanie to nieżydowskie zajęcie, pisarze w więzieniach siedzą!"). Studiował język rosyjski i literaturę na Uniwersytecie Wileńskim (ukończył studia w 1953).