Alfabety to najnowsza książka Claudia Magrisa poświęcona literaturze. Stanowi idealną kontynuację Itaki i dalej, opowiada bowiem o wielkiej tradycji powieściowej XIX i XX wieku w powiązaniu z etyką i historią, a zarazem w przekonaniu o zasadniczej autonomii literatury, która pozostaje podstawowym „alfabetem”, pozwalającym opowiedzieć o naszym życiowym doświadczeniu. Obok ulubionych pisarzy autora: Kafki, Musila, Ibsena, napotkamy tu Pamuka, Pohara, Maneę, niemieckich romantyków, a także prawdziwe arcyteksty: Biblię i Odyseję.
Od tłumaczki
Obszerność tomu, na który składają się eseje zawarte w Alfabetach (prawie 500 stron), skłoniła mnie do dokonania wyboru, który przedłożyłam oczywiście autorowi. Kierowałam się w pierwszym rzędzie kompetencjami polskiego czytelnika nieznającego niektórych włoskich autorów, o których wspomina Magris. Szczęśliwie nie było między nami zasadniczych rozbieżności, co do zasadności wyboru, na prośbę autora zostało jednak dodanych kilka rozdziałów ( m. in. o rodzeństwie słynnych postaci, o gniewie, o pisarstwie Ernesta Sábato i Williama Faulknera), usunięte natomiast zostały m. in. eseje o melancholii i nowoczesności, awangardzie i metropolii. W sumie czytelnik otrzymał z pewnością reprezentacyjny wybór najnowszej eseistyki Magrisa na tematy literackie, które, jak zwykle u tego autora, mówią nam coś więcej o naszym świecie i o nas samych.
Joanna Ugniewska
Książki Claudio Magrisa wydane przez Pogranicze:
Itaka i dalej, przełożyła Joanna Ugniewska, Sejny 2009.
Domysły na temat pewnej szabli, przełożyła Joanna Ugniewska, Sejny 2009.
Recenzje:
Lekcja alfabetów, Maria Karpińska, Nowe Książki 6/2013
Przegląd Polityczny Nr 118 2013