Gry i zabawy dziecięce, Godki - Sejny, 2002 rok .
Projekt ten otwiera wieloletni cykl pracy z dziećmi różnych narodowości i religii żyjących w Sejnach i Europie Środkowowschodniej. Do współpracy zostały zaproszone również dzieci mieszkające w Polsce w ciekawych kulturowo, historycznie miejscach, gdzie prowadzona jest awangardowa praca dotykająca przeszłości, wielkokulturowości czy natury.
Inspiracją do projektu jest książka Hermana Hessego pt:”Gra szklanych paciorków”. Istotą projektu jest szereg kompleksowych działań zakrojonych na wiele lat, których celem jest łączenie tradycji różnych narodów, religii i kultur poprzez poszukiwanie i odczytywanie znaków i symboli w przestrzeniach najbliższych dzieciom.
Od kilku lat trwa współpraca z Edukacyjnym Gospodarstwem Ekologicznym prowadzonym przez Dorotę i Krzysztofa Łepkowskich. W trakcie I-ego spotkania do współpracy zaproszone zostały oprócz dzieci z Warmii z Godek oraz dzieci litewskie z Kiejdan. Językiem spotkania był znak, symbol, ślad. W trakcie 3 dniowego spotkania dzieci odkrywały znaczenia znaków i symboli w trzech przestrzeniach - najbliższej dzieciom-przestrzeni domu rodzinnego, przestrzeni miejsca w którym żyją oraz kraju, który jest ich Ojczyzną.
Zajęcia odbywały się w czterech grupach mieszanych narodowościowo i językowo. Podzielone zostały na cztery warsztaty: w trakcie których dzieci rozpoznając znaki i symbole tworzyły ich emblematy plastyczne w formie flag czy sześciennych kostek a także zapisywały rozpoznane i odnalezione przez siebie znaki w swoich dziennikach. Osobne zajęcia dotyczyły świata natury, oraz mowy kamieni. Kontynuowany był temat świata zabaw i przysłów w twórczości Petera Bruegla. Tym razem młodzi ludzie przeszukiwali obraz Bruegla pt:”Przysłowia flamandzkie” i znajdowali odpowiedniki przysłów w języku współczesnym i codzienności.
Spotkanie zakończyło się sformułowaniem I-ych zasad gry, jakie obowiązywać będą w stworzonej wspólnie z dziećmi grze.
Kolejnym etapem wpólnej pracy było spotkanie polsko-litewskich dzieci z Sejn z dziećmi z Warmii, w Godkach gdzie dzieci na wzór średniowiecznych akademików pracowały i uczyły się w 4 Akademiach: Akademii Czterech Żywiołów, Akademii Tańca, Ruchu i Pieśni, Akademii Wątku i Splotu, Akademii Krajobrazu. Na spotkanie dzieci przywiozły ze sobą swoje sejneńskie tradycje -Litwinów, Polaków, Rosjan Staroobrzędowców, a także tych których w Sejnach już nie ma, a o których dzieci się upomniały – Żydów, Niemców, Cyganów, prawosławnych, Tatarów ( tradycje tkackie- tzw”Sejpaki”, tradycje litewskich pieśni wielogłosowych, fotografie kościołów itp.) oraz zpomniane tradycje warmińskie. Istotą spotkania również było poznanie słownika krajobrazu z uwzględnieniem obecności człowieka w naturze i wobec natury.
